De volksgezondheid staat immers onder druk. Nederland is wat betreft de gemiddelde levensverwachting van haar inwoners afgezakt van een koppositie in de EU naar de middenmoot. Deze neerwaartse tendens is op zichzelf genomen zorgelijk en wordt versterkt door nieuwe uitdagingen die de volksgezondheid bedreigen, zoals wereld - wijde klimaatverandering, infectieziekten/zoönosen, verharding en polarisatie, over heidswantrouwen en meer recentelijk de oorlog in Oekraïne, de vluchtelingencrisis, de energiecrisis en de inflatie.
De zorgsector kan de nieuwe zorgvraag feitelijk niet meer aan en er is een tekort aan arbeidskrachten in de hele economie, waaronder de zorgsector. Verlies van arbeidsproductiviteit door vermijdbare overbelasting, ziekte en aandoeningen kun - nen we ons niet veroorloven. Het verbeteren van onze publieke gezondheid kan ook helpen om dit verlies te beperken. Daarmee verschuift de focus van het repareren van gezondheidsschade naar het voorkomen ervan. Urgentie is daarbij geboden, omdat gezondheidswinst blijft liggen en de houdbaarheid van het zorgstelsel in brede zin, zowel financieel en personeel als maatschappelijk, onder druk staat.
