(Samen)leven met corona: Corona en de agenda van hoop
Weblogs
Een tweegesprek tussen Jan Kremer en Diederik Gommers over de vraag of de coronacrisis vraagt om maatwerk, verbinding of generieke maatregelen van bovenaf. Jan kremer is hoogleraar patiëntgerichte innovatiebij het RadboudUMC en raadslid bij de RVS. Diederik Gommers is Intensivist en hoogleraar intensive care geneeskunde in het Erasmus MC en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Intensive Care.
Vraagt de coronacrisis om maatwerk en verbinding of om generieke maatregelen van bovenaf?
Kremer: 'Maatwerk natuurlijk. Het is essentieel om de veerkracht van de samenleving te versterken en de kracht van mensen te blijven benutten. Dat gebeurt nu te weinig. De boodschap is te veel: volg onze maatregelen en het komt goed. Geef mensen kaders waarbinnen ze veel meer zelf kunnen invullen.'
Gommers: 'In dit verband is het verschil tussen de eerste en tweede coronagolf essentieel. In de eerste waren generieke maatregelen nodig. Er was acute angst en die vormde een drijfveer om iedereen daarin mee te krijgen. Nu, in de tweede golf, is draagvlak veel belangrijker. Dus als je je antwoord op de huidige situatie betrekt, geef ik je gelijk. De maatregelen die worden genomen hebben een enorme invloed op de economie. Dat maakt het heel moeilijk om draagvlak te behouden onder de grote groep die daardoor wordt getroffen.'
Kremer: 'Daarom pleit ik ervoor dat een appèl wordt gedaan op iedereen in de samenleving om hun rol te pakken. Burgers, bestuurders, professionals, iedereen kan bijdragen door vanuit zijn eigen perspectief mee te denken over het benutten van de veerkracht van de samenleving. Volgens mij is dat ook de reden dat jij bent gaan communiceren.'
Gommers: 'Dat klopt. Als je gaat zeggen ‘Wij hebben besloten dat’, accepteren mensen dat niet als ze de redenen niet begrijpen. Daarom heb ik gedacht: ik moet meer achtergrond gaan bieden bij de redenen waarom we bijvoorbeeld handen wassen en gezichtsmaskers dragen zo belangrijk vinden.'
Kremer: 'Dat lijkt een beetje op Hoor mij nou! daar gaat het ook niet alleen over informatie zenden, maar vooral over luisteren naar elkaar en samen aan de slag gaan. Essentieel, want mijn grootste angst is dat we met standaard maatregelen van bovenaf enorm gaan polariseren. We moeten elkaar blijven ontmoeten en begrijpen. We hebben meer verbinding nodig in de samenleving, anders krijgen we bubbels waar we uit elkaar groeien. Hoe zouden we dat kunnen doen?'
Gommers: 'Wat zou helpen, is een andere invulling van het OMT en meer transparantie over het waarom van de genomen maatregelen. Niet alleen virologen, maar ook jongeren, docenten, economen.'
Kremer: 'Heel goed, maar ook breder dan dat. Organiseer die verbinding en zet burgemeesters aan tafel met influencers, jongeren met ouderen. Het OMT moet veel meer een dialoogorganisatie worden. Het gaat over meer dan gezondheid en zorg, het gaat over de hele samenleving. De samenleving is solidair met de zorg, maar andersom moet ook.'
Gommers: 'Je kunt je in dit verband afvragen of wij vanuit de zorg wel voldoende de discussie hebben gevoerd over de vraag waarom we de zorg zo krap hebben ingericht. Waarom hebben we personeelskrapte zover laten komen dat we nu zo hard worden geconfronteerd met de gevolgen ervan? Die discussie mag zeker gevoerd worden. Tegelijkertijd moeten we ook de mogelijkheden voor flexibele inzet verkennen. Denk bijvoorbeeld aan een soort maatschappelijke stage waarin we investeren in basiskennis en vaardigheden op het gebied van zorg voor mensen uit andere sectoren, zodat ze in crises inzetbaar zijn. Dat past bij solidariteit en bij het verbinden waarover jij het had. Het is tenslotte een probleem van ons allemaal.'
Kremer: 'Kunnen we niet nog een stap verder gaan? De coronacrisis is een complex probleem met meerdere oplossingen en onzekere uitkomsten. We benaderen het nu als een lineair probleem met één oplossing: het vaccin. Wat als dat tegenvalt?'
Gommers: 'Dan zakken we nog verder weg. Dus moeten we mensen uitdagen om na te denken over de vraag hoe we kunnen leven mét het virus. Hoe zou Nederland er bijvoorbeeld uitzien als je overal een sneltest kunt doen: in winkels, scholen, stadions. Met andere woorden: we moeten het ook hebben over hoe we met elkaar leven met het virus. Ik heb voor mezelf al besloten dat ik me na de coronacrisis ga inzetten voor het milieu.'
Kremer: 'Dan zitten we op dezelfde lijn. Als we deze crisis op de goede manier aanpakken en een agenda van hoop creëren, denk ik dat we op veel meer fronten in de samenleving goede stappen kunnen zetten.'
Over de auteur
Diederik Gommers is Intensivist en hoogleraar intensive care geneeskunde in het Erasmus MC en voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Intensive Care.
Over de auteur
Jan Kremer is hoogleraar patiëntgerichte innovatie bij het RadboudUMC en raadslid bij de RVS.
Lees alle weblogs in de reeks '(Samen)leven met corona'
Meer weblogberichten
Reactie toevoegen
U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.
Reacties
-
Dit klinkt enorm positief, fijn zo’n open houding in deze complexe situatie! Een lichtend voorbeeld waarvan ik hoop dat het breed wordt opgepakt.
-
Wat een verademing! Dit interview biedt hoop op hereniging van ons land. Dank! Ik denk graag mee heren.
-
Inderdaad minder ex cathedra, maar vraag aan de bevolking waar ze ongerust over zijn. Als we het zo doen zullen we meer resp minder van dit of dat krijgen. Klinkt als koppel verkoop. Je weet dan waarvoor je het doet.
De EMA gaat een maand doen over de beoordeling van het vaccin. Mind you, waanzin, na alle voorbereiding is dat in 3 dagen klaar. Een vaccin bewijs lijkt me goede stok achter de deur voor extra motivatie en "toont" het belang aan. -
Heel praktische vraag: andere platforms zoals Follow the money maken van dergelijk 2 gesprek zowel artikel als podcast/terug te luisteren gesprek. Zou dat niet een mooi idee zijn? ik lees graag de stukken, maar in deze thuiswerktijd is een podcast ideaal om "bij te lezen, terwijl je stappen zet" 😀. Wandelen tijdens de thuiswerkdag en dan een juisy dit gesprek terugluisteren zou ik leuk vinden. succes
-
Gommers’ voorstel van ‘een soort maatschappelijke stage’ als investering in solidariteit en verbinding tussen alle lagen van de bevolking ondersteun ik van harte. Het lijkt me wel nodig dat zo’n stage voldoende lang duurt teneinde ook iets nuttigs te leren en voldoende vaardigheden te verwerven waarop in tijden van crisis een beroep kan worden gedaan.
Waarom niet herinvoering van een algemene sociale dienstplicht van 12 maanden in de zorg of in het publieke domein? Een goed ingevulde dienstplichtstage kan bovendien velen motiveren om in de zorg verder te gaan - dan spreek ik uit eigen ervaring: mijn tijd als verpleeghulp in het kader van vervangende dienstplicht van destijds 18 maanden in mijn geboorteland wekte mijn interesse in de zorg en geneeskunde en hielp zeer om hobbels tijdens studie en opleiding het hoofd te bieden.