Coronamoe(d): Benut de kerstperiode om te kijken wat wél kan
Of het nu de anderhalve meter, het mondkapje of de thuisquarantaine is: we leven inmiddels al geruime tijd op afstand van elkaar. Afstand is de norm, nabijheid de uitzondering. Vanuit medisch perspectief bezien is dat logisch. Het coronavirus bedreigt onze volksgezondheid en afstand houden heeft veruit het meeste effect op het besmettingsgevaar. Maar op gepaste afstand van elkaar raken we veel meer kwijt dan het risico op besmetting alleen. Als we niet opletten verliezen we elkaar én de toekomst van onze samenleving uit het oog. Tijd om samen moed te tonen. In het essay Coronamoe(d) kijkt de RVS naar wat er wel kan.
We gaan een unieke kerst tegemoet. Helaas niet in positieve zin. De aantallen besmettingen, ziekenhuisopnames en IC-opnames blijven onze aandacht vragen. Dat betekent dat steeds opnieuw moeilijke besluiten moeten worden genomen. Op landelijk niveau over het aanscherpen (dan wel versoepelen) van algemeen geldende maatregelen. Op regionaal niveau over aanpassingen van of uitzonderingen op landelijke regels. Op lokaal niveau, in instellingen en organisaties over de interpretatie en de toepassing van de maatregelen. Op persoonlijk niveau over wat de maatregelen voor je betekenen.
Verder kijken dan corona
Bestuurders proberen al ruim een half jaar om verder te kijken dan corona. Om het virus niet het enige te laten zijn dat telt. Om in de beslissingen op korte termijn behalve de bescherming van de volksgezondheid ook andere belangrijke waarden en maatschappelijke gevolgen op de langere termijn te betrekken. En dus in de coronamaatregelen ook het perspectief van kinderen die opgroeien in onveilige thuissituaties mee te laten wegen. Of de waarde van waardig sterven. Dat is evenwichtskunst van de bovenste plank.
Maatwerk met oog op de toekomst
We willen en moeten het dus ook hebben over wat ons wél verbindt, energie geeft, actief maakt. En dan komen naast de wezenlijke opgave om onze volksgezondheid te beschermen duidelijk andere waarden in beeld. Zoals de waarde van sociaal en fysiek contact, de waarde van vrijheid, de waarde van veiligheid, de waarde van bestaanszekerheid of de waarde van duurzaamheid. Net als de waarde van gezondheid zijn dat voorbeelden van waarden waarop onze samenleving drijft. Nu en in de toekomst.
Nabijheid in tijden van afstand
Het is bijna kerst. Dat is doorgaans een tijd van reflectie. Een tijd van terugkijken en vooruitkijken. Een tijd van elkaar nabij zijn. Laten we de kerstperiode benutten om stil te staan bij de waarden die we als samenleving niet uit het oog willen verliezen. Waarden die ons na aan hart liggen – zelfs als fysieke afstand nog een tijdje de norm blijft. Zodat we met goede moed het nieuwe jaar in gaan en dat we die moed blijven inzetten om (met of zonder vaccin) breder te kijken dan het virus zelf. Oftewel: coronamoed in plaats crisismanagement. In het belang van wat ons als samenleving, nu en in de toekomst, veerkrachtig maakt.